Αυτή την φορά ταξιδέψαμε στην Εύβοια και επισκεφθήκαμε τα γνωστά σε όλους Δρακόσπιτα της Καρυστίας, όπου σύμφωνα με τον μύθο, ένας Δράκος κατοικούσε στο Δρακόσπιτο της Όχης και αποτελούσε φόβητρο για την περιοχή. Παίρνοντας το πλοίο από τη Ραφήνα, φτάνουμε στο Μαρμάρι και από εκεί οδικώς καταλήγουμε στην όμορφη Κάρυστο. Το ταξίδι προς το βουνό των Δράκων ξεκινά…

Αλλά πρώτα να λύσουμε την εξής απορία: τι είναι τα Δρακόσπιτα?

Τα Δρακόσπιτα αποτελούν μία ομάδα 23 λίθινων μνημειακών κατασκευών, τετράγωνης ή κυρίως ορθογώνιας κάτοψης. Καλύτερα σωζόμενα είναι το Δρακόσπιτο στην κορυφή του όρους Όχη στα βόρεια της Καρύστου και το συγκρότημα Πάλλη – Λάκκα στα Στύρα (Δρακόσπιτο Α, Β και Γ), όπου αποτελεί και το επίκεντρο του οδοιπορικού μας.

Κοινα χαρακτηριστικά των Δρακόσπιτων αποτελούν η απόκρημνη και εποπτική θέση, στην οποία έχουν κατασκευασθεί, η μεγαλιθική τοιχοποιία και ο τρόπος στέγασης τους, κατά το εκφορικό σύστημα, όπου δηλαδή μεγάλες βαριές πλάκες σχιστόλιθου συγκλίνουν σε στρώσεις από δύο αντικρινούς τοίχους. Η κάθε στρώση πλακών εξέχει λίγο περισσότερο από την αμέσως κατώτερη της, έτσι ώστε να επιτευχθεί η δημιουργία μίας πυραμιδωτής στέγης. Το βάρος των λίθων κρατά το κτήριο σταθερό, χωρίς να χρειάζεται συνθετικό υλικό να κρατά τις πέτρες της τοιχοποιίας. Εντός των σπιτιών ο επισκέπτης παρατηρεί κόγχες και λίθινα ράφια που διασώζονται στο εσωτερικό ορισμένων ως προεξοχή ενός τοίχου. Οι διαστάσεις των δρακόσπιτων κυμαίνονται περίπου από 5 ως 13 μ.

Έχει διατυπωθεί πλήθος θεωριών για τη χρήση, το σκοπό, την κατασκευή και τη χρονολόγηση των Δρακόσπιτων. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι ειδικά το Δρακόσπιτο της Όχης έχει θεωρηθεί αρχαίο ιερό αφιερωμένο στη λατρεία του Δία και της Ήρας, φρυκτωρία, φυλάκιο, καταφύγιο λατόμων και κατοικία ρωμαϊκού στρατιωτικού αποσπάσματος που φρουρούσε τα λατομεία και έχει χρονολογηθεί από τον 6ο έως τον 2ο – 1ο αιώνα π.Χ. Ακόμη, το Δρακόσπιτο της Όχης, όπως και το συγκρότημα Πάλλη – Λάκκα στα Στύρα έχουν θεωρηθεί αποθήκες και ιερά που κατασκευάστηκαν από Κάρες σκλάβους που εργάζονταν στα λατομεία του καρύστιου λίθου κατά την ύστερη ελληνιστική και πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο.

Μπαίνοντας στα Στύρα υπάρχει διασταύρωση που ενημερώνει τον επισκέπτη με πινακίδα
για την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει προς τα Δρακόσπιτα. Ο σύγχρονος οδικός άξονας σύντομα σταματάει, δίνοντας την θέση του σε χωματόδρομο (1η Διασταύρωση).

Πως πάω εκεί ?

Μπαίνοντας στα Στύρα υπάρχει διασταύρωση που ενημερώνει τον επισκέπτη με πινακίδα για την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει προς τα Δρακόσπιτα. Ο σύγχρονος οδικός άξονας σύντομα σταματάει, δίνοντας την θέση του σε χωματόδρομο (1η Διασταύρωση). Μετά από διαδρομή 3.5 km περίπου, ο χωματόδρομος διακλαδίζεται (αρχή – τέλος κυκλικής πορείας). Επάνω στη διασταύρωση υπάρχει αναρτημένο σε πάσαλο σημάδι του ΕΟΣ Χαλκίδας με λευκό πλαίσιο και κόκκινο κέντρο. Καλό είναι να αφήσουμε εκεί το αυτοκίνητο μιας και στο σημείο αυτό θα επιστρέψουμε όταν τελειώσουμε την πορεία μας. Ακολουθούμε την αριστερή πορεία, όπου σύντομα συναντούμε σηματοδοτημένο με κόκκινη μπογιά μονοπάτι που οδηγεί στα τρία Δρακόσπιτα μετά από πορεία 300 μέτρων περίπου. Τα τρία κτίσματα είναι εντυπωσιακά και εμείς περνάμε αρκετή ώρα εκεί, καθώς θέλουμε να εξερευνήσουμε το εσωτερικό τους και να τα φωτογραφήσουμε. Παρατηρούμε την αρχιτεκτονική τους και κατανοούμε γιατί οι άνθρωποι αποδίδουν το κτίσιμο τους σε μυθικά όντα. Πλησίον των Δρακόσπιτων υπάρχουν εντυπωσιακά αρχαία λατομεία. Μερικά από αυτά συναντήσαμε κατά τη διαδρομή μας προς την Ακρόπολη.

Αφήνουμε πίσω τα Δρακόσπιτα και ακολουθούμε το παλιό μονοπάτι που οδηγεί στο Κάστρο των Αρμένων ή Κάστρο Λαρμένων ή Κάστρο Στύρων. Στο μονοπάτι, το οποίο είναι ήπιας κλίσης και αρκετά βατό, ο επισκέπτης άλλοτε συναντά την πυκνή βλάστηση και άλλοτε το βραχώδες τοπίο. Η κίνηση ωστόσο δεν είναι δύσκολη. Το μονοπάτι είναι σηματοδοτημένο και κατάλληλο για κάθε πεζοπόρο με καλή φυσική κατάσταση. Δυσκολεύει ελάχιστα στο τμήμα που σκαρφαλώνεις στην Ακρόπολη, έχοντας την μεγαλιθική πύλη μπροστά σου. Ωστόσο η θέα πραγματικά κερδίζει τον επισκέπτη.

Το φρούριο

Το φρούριο βρίσκεται κοντά στην κορυφή Διακόφτι ή Άγιος Νικόλαος του όρους Κλιόσι νοτιοανατολικά από τα Νέα Στύρα της Εύβοιας. Με απέραντη θέα στη νότιαΕύβοια και στην ανατολική Αττική, ήλεγχε τα νότια όρια της επικράτειας της αρχαίας Ερέτριας και την αρχαία οδό προς την Κάρυστο.

Το φρούριο βρίσκεται κοντά στην κορυφή Διακόφτι ή Άγιος Νικόλαος του όρους Κλιόσι νοτιοανατολικά από τα Νέα Στύρα της Εύβοιας. Με απέραντη θέα στη νότια Εύβοια και στην ανατολική Αττική, ήλεγχε τα νότια όρια της επικράτειας της αρχαίας Ερέτριας και την αρχαία οδό προς την Κάρυστο. Στο σημείο υπήρχε πελασγική ακρόπολη πάνω στην οποία κτίστηκε φρούριο της κλασικής περιόδου, από την πόλη-κράτος της Ερέτριας περί το 400 π.Χ. Το φρούριο παρέμεινε σε χρήση κατά τη Βυζαντινή Περίοδο αλλά και κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας. Η οχύρωση του κάστρου βασιζόταν ως επί το πλείστον στα αρχαία τείχη με μικρές προσθήκες κατά το Μεσαίωνα στην ανατολική πλευρά. Η χρήση του συνεχίστηκε και μετά την κατάληψη της Εύβοιας το 1470 από τους Οθωμανούς, έως και περίπου τον 17^ο αιώνα, όπου εικάζεται ότι εγκαταλείφτηκε οριστικά. Το κάστρο περιβάλλεται από απότομα βράχια που αποτελούσαν φυσική οχύρωση. Τα ενδιάμεσα κενά συμπληρώθηκαν με ισχυρά τείχη. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του κάστρου είναι η αρχαία πύλη που σχηματίζεται από τρεις μεγάλες πλάκες από μάρμαρο Καρύστου (Cipollino ) που σώζεται σε ύψος 3.5 μέτρων. Από εκεί, κατηφορίσαμε και πάλι το βραχώδες μονοπάτι, το οποίο μας οδήγησε πίσω στο αυτοκίνητο.

Pet friendly tips: Η εκδρομή στα Δρακόσπιτα και στην Ακρόπολη Στυρών είναι κατάλληλη και για τους 4ποδους συνοδοιπόρους. Δεν διαπιστώθηκε η ύπαρξη κοπαδιών και σκυλιών στην περιοχή, κάτι που κάνει τον συγκεκριμένο προορισμό αρκετά ασφαλή για τον μικρό σας φίλο. Αν ταξιδέψετε τους καλοκαιρινούς μήνες, φροντίστε να έχετε μαζί σας άφθονο νερό, αντηλιακό και καπέλο. Αν έχετε μαζί το κατοικίδιο σας, αποφύγετε να ανεβείτε αργά το μεσημέρι. Ειδικά στο τμήμα πλησίον της Ακρόπολης είναι αρκετά εκτεθειμένο, με χαμηλή βλάστηση και καθόλου σκιά. Προτιμήστε νωρίς το πρωί ή αργότερα το απόγευμα, όπου η θερμοκρασία θα είναι κατάλληλη. Διαφορετικά φθινόπωρο και χειμώνα ο προορισμός αυτός είναι κατάλληλος για όλους. Στην περίπτωση μας ήμασταν τυχεροί, καθώς ο καιρός μας επέτρεψε να απολαύσουμε μια «δροσερή» ανάβαση. Το μονοπάτι, είναι καλά σηματοδοτημένο, ωστόσο δείξτε προσοχή στην σηματοδότηση καθώς πραγματοποιήθηκε εκ νέου επισήμανση από τον ΕΟΣ Χαλκίδας. Στην διαδρομή παραμένουν παλαιότερα σημάδια που οδηγούν σε διαφορετικά μονοπάτια. Κατά τα άλλα, το μονοπάτι είναι εύκολο και για λιγότερο έμπειρους πεζοπόρους.

Σύντομα, βρεθήκαμε στην πόλη της Καρύστου. Η Κάρυστος είναι κτισμένη στον μυχό ομώνυμου Κόλπου σε υψόμετρο 20 μ. και έχει ομώνυμο λιμένα που απέχει 61 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά. Μέσω του λιμένα Καρύστου εξυπηρετείται τακτική θαλάσσια συγκοινωνία με τη Ραφήνα. Επίσης συνδέεται οδικώς με Αθήνα μέσω Χαλκίδας, από την οποία απέχει 118 χλμ. Δίπλα στο λιμάνι και στο αρχαιολογικό μουσείο, υπάρχει παλαιό ενετικό φρούριο (Μπούρτζι) του 13ου αιώνα το οποίο επισκευάστηκε, αναστηλώθηκε και εξωραΐστηκε το 1960 από την Αρχαιολογική Εταιρεία. Το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης στεγάζεται εντός του Γιοκάλειου Ιδρύματος, με εκθέματα αγάλματα και επιγραφές από όλη την περιοχή της Καρυστίας, ευρήματα από τα Δρακόσπιτα της Όχης και των Στύρων. Έπειτα από διάλειμμα για καφέ και φαγητό σε τοπικές ταβέρνες στο λιμάνι, κινηθήκαμε στο χωριό Αγία Τριάδα, όπου και στήσαμε τις σκηνές μας στο ομώνυμο εκκλησάκι. Ο χώρος βέβαια δεν προσφέρεται ως τόπος κατασκήνωσης, αλλά οι κάτοικοι είναι φιλικοί και μία διανυκτέρευση δεν προκάλεσε κάποια αναστάτωση. Άλλωστε υπήρχε συγκεκριμένος σκοπός…

Το σπήλαιο της Αγ. Τριάδας στην Κάρυστο.

Στην περιοχή της Νοτίου Καρυστίας του Νομού Ευβοίας υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός σπηλαίων. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σπήλαια είναι αυτό της Αγίας Τριάδας. Η θέση Αγία Τριάδα βρίσκεται στους λόφους/πρόποδες του βουνού Όχη, 5 χιλιόμετρα περίπου βόρεια της Καρύστου. Πήρε το όνομά της από την ομώνυμη εκκλησία που είναι κτισμένη δίπλα σε μία πηγή. Η πηγή τροφοδοτείται από το νερό ενός υπόγειου ποταμού που διατρέχει το σπήλαιο. 30-40 περίπου μέτρα πάνω από την εκκλησία βρίσκεται η είσοδος της σπηλιάς. Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι η είσοδος στο σπήλαιο δεν επιτρέπεται στο κοινό, καθώς αποτελεί μη επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο. Επίσης μόνο σπηλαιολόγοι έχουν τις γνώσεις και την σωστή εκπαίδευση να κινηθούν μέσα στο σπήλαιο. Η εξόρμηση πραγματοποιήθηκε με συνοδεία μελών της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας και κατόπιν θεωρητικής και πρακτικής εκπαίδευσης που προηγήθηκε της επίσκεψης στο συγκεκριμένο σπήλαιο. Σαφώς η παρουσία κατοικίδιων απαγορεύεται αυστηρώς εντός του σπηλαίου.

Η συνολική έκταση είναι πάνω από 3000 μέτρα και η διαδρομή περνά από μαιάνδρους, αίθουσες, μικρές λίμνες, καταρράκτες, σιφώνια, ρήγματα, στενές στοές κλπ., που έχουν σχηματιστεί από την πολυετή ροή του υπόγειου ποταμού. Το πιο εντυπωσιακό όλων αποτελεί ο υπόγειος καταρράκτης. Περνώντας ένα ιδιαίτερα απαιτητικό στένωμα, όπου δεν είναι δυνατό για όλους να γίνει προσβάσιμο, ακούς τον εκκωφαντικό θόρυβο του νερού από τον 17 μ. ύψους καταρράκτη. Φυσικά το σπήλαιο συνεχίζει για περίπου 1 km μέχρι το σημείο που πλημμυρισμένα σιφώνια εμποδίζουν την συνέχεια. Μόνο με κατάδυση μπορεί κάποιος πια να συνεχίσει την εξερεύνηση του.

Από εκεί πήραμε τον δρόμο της επιστροφής όπου και απολαύσαμε το μπάνιο μας στην παραλία «Γαλλίδα» της Καρύστου, μια ρηχή παραλία με άμμο, λίγες ξαπλώστρες και μερικά καφέ, για ένα γρήγορο φαγητό και ξεκούραση. Κατάλληλο για οικογένειες με μικρά παιδιά λόγω των ήρεμων και ρηχών νερών της και κατάλληλη για κατοικίδια.